شهرستان ابهر
ابهر يكي از شهرهاي خاوري استان زنجان و دومين شهرستان با اهميت بعد از زنجان است . ابهر از نخستين زيستگاههاي انساني ايران است . مساحت اين شهرستان بيش از 3362 كيلومتر مربع است. این شهرستان از شمال به شهرستان طارم و از شمال شرقی به استان قزوین ، از شرق به شهرستان تاکستان ، از جنوب به استان همدان و از غرب به شهرستان خدابنده محدود است .
این شهرستان در 49 درجه و 25 دقیقه تا 48 درجه و 35 دقیقه طول شرقی نصف النهار گرینویچ و 36 درجه و 45 دقیقه تا 35 درجه و 50 دقیقه عرض شمالی خط استوا قرار گرفته است .
از نظر توپوگرافی در انتهای کوه های زنجان جنوبی قرار گرفته است و دارای رودهای مهمی بنام ابهررود و خرارود. از عوامل اصلي انگيزه ي ايجاد شهر ابهر ، عوامل جغرافيايي بوده است .جريان رودخانه ابهر رود که باعث به وجود آمدن سرزمينهاي آبرفتي و حاصلخيز نسبتاً وسيع اطراف آن شده ، عامل رشد کشاوزي مي باشد. ديگر وجود آب و هواي مساعد جهت ايجاد و رشد کشاورزي ، دامداري بود که از جهت اقتصادي نقش عمده اي براي ساکنين شهر ابهر داشته است.
حداكثر رطوبت نسبي درشهر بالغ بر 5/94 % وحداقل آن 3/23 % مقدار متوسط بارندگي ساليانه 300 ميليمتر است كه در كوهستانها به 450 ـ 350 ميليمتر مي رسد . منطقه داراي زمستانهاي سرد وتابستان هاي معتدل بـــوده .عمده بارندگي درفصل زمستان وبهار اتفاق مي افتد .درجه حرارت هوا در مرداد به حدود 35 درجه سانتي گراد ودربهمن ماه كه حداقل آن 20 درجه سانتي گراد مي رسد اين منطقه از اقليم نيمه سرد سير خشك كشور محسوب مي گردد تعداد روزهاي يخبندان سال بطور متوسط بين 85 ـ 105 روز مي باشد بادهاي منطقه جهت وشدتهاي متفاوتي دارند .مهمترين آنها عبارتند از باد مه باد سردي راگويند كه جهت وزش آن از شمال وشمال غربي است وعلت وزش آن اختلاف فشار هوا در دوطرف رشته كوه البرز ميباشد .
باد گرم ،باد راز ، كه ساكن آن منطقه آن را (شره) مي نامند بر خلاف جهت باد مه مي وزد يعني از جنوب شرقي است . اين باد موجب افزايش ميزان تبخير وكم شدن رطوبت ودر نتيجه باعث خشكي مزارع وعلفزارهاگرديده كه از نظر كشاورزي مضر تلقي مي گردد. با عنايت به موقعيت جغرافيائي نا همواريها ووسعت اراضي و وجود بيش از 70 روستا و سه شهر كه اغلب اهالي آنان از طريق كشاورزي دامداري امرار معاش مي نمايند .
اين منطقه داراي شرايط بالقوه مناسبي براي فعاليتهاي كشاورزي و سرمايه گذاري دراين بخش اقتصادي مي باشدمردم شهر نشين به امور تجاري اداري وخدماتي درجوار فعاليت هاي كشاورزي مي باشد .بعضي از شهرها ي تابعه نيز غالبا" بكار كشاورزي ودامداري اشتغال دارند شغل مردم روستا هاي منطقه عمدتا" كشاورزي ودامداري وصنايع روستائي مي باشد. زراعتها ي محصول اين منطقه راگندم وجو آبي وديم ونباتات علوفه اي ديم وآبي مانند يونجه وشبدر انواع حبوبات آبي و ديم مانند لوبيا سفيد (كشاورز ) لوبيا چيتي ، لوبيا سفيد و قرمز خورشتي انواع صيفي جات ، سيب زميني ، گوجه فرنگي ،پياز وانواع سبزيجات برگي وغده اي است .
انواع درختان ميوه ، اعم از گردو وبادام ، درختان مثمر دانه دار سرد سيري مانند گلابي وبه وانواع هسته دار مانند زرد آلو ، هلو وانواع گيلاس وآلبالو ودرختان غير مثمر با مصارف صنعتي وغيره ميباشد .
بسياري از اراضي آبي اين منطقه از دامنه قديم تبديل به باغهاي انگور گرديده اند كه از تاكستانها انگور مرغوبي همه ساله استحصال وبه اقصا ء نقاط كشور پهناور ايران حمل مي گردد . از انواع كشمش بيدانه سفيد، قرمز، انواع عسگري ياقوتي ، صاحبي ،شاهاني فخري ، مهديخاني ، اره گله ، پستان گاو (اينك امجكي )شكر شيرازي ،ريش بابا ،گزند آبي ، قره اوزم ، احمد بيگي ، گوي اوزم ، وكرالو كه از آنها انواع فرآورده هاي انگور مانند كشمش آفتابي ،سبزه سايه ، كشمش تيزابي ، آب انگور ، آب غوره ، سركه ، انگور پته ، مويز ، دوشاب .
براساس ميزان سطح زير كشت زراعي زراعت گندم وجو دراولويت ميباشد .سطح زير كشت گندم ديم منطقه قابل توجه سرمايه گذاري بوده وبطوريكه درمناطق مستعد كه ميزان نزولات آسماني بيشتر وپراكنش متعادلتر دارد توسعه فوق العاده اي يافته وعمليات زراعي آن بطور مكانيزه انجام مي گيرد.با توجه به اينكه دولت به كشت گندم وشروع طرح محوري گندم فعاليتهاي مؤثر وگسترده اي درزمينه افزايش عملكرد وبهينه شدن فعاليتهاي زراعي صورت مي گيرد .